Problem koji se istražio odnosi se na ispitivanje stavova vaspitača o saradnji i partnerstvu porodice i predškolske ustanove kao različitim konceptima. Istraživanjem se došlo do podataka i rezultata istraživanja o tome da li je zastupljeno partnerstvo između porodice i predškolske ustanove. Istraživanjem je obuhvaćen uzorak od 120 ispitanika. U sitraživanju su učestvovali ispitanici obje polne strukture, u starosnoj dobi od 22 do 60 godina. Kao instrument u istraživanju korištena je skala stavova petostepenog Likertovog tipa za mjerenje afirmativnosti stavova vaspitača prema partnerstvu u odnosu na saradnju između porodice i predškolske ustanove. Kvantitativna analiza empirijskog istraživanja pokazala je, za uzorak u cjelini, da se u populaciji vaspitača pouzdano može očekivati preferiranje partnerstva u odnosu na saradnju porodice i predškolske ustanove.

Problem ovog istraživanja obuhvata emocionalnu kompetentnost nastavnika, a cilj istraživanja je ispitivanje značaja i veličine uticaja spola, vrste nastave, starosne dobi i dužine radnog staža nastavnika na nivo njihove emocionalne kompetentnosti. Istraživanje je obavljeno Upitnikom UEK-45 na uzorku od 225 nastavnika osnovne i srednje škole s područja Unsko-sanskog kantona, a po nacrtu spada u komparativna istraživanja, retrospektivno-prospektivnog tipa. Rezultati istraživanja su pokazali postojanje razlika u aritmetičkim sredinama ukupnog rezultata i rezultata na subskalama upitnika UEK-45 s obzirom na kriterijske varijable spola, vrste nastave, starosne dobi i dužine radnog staža nastavnika. Testiranjem značajnosti ovih razlika t-testom i Analizom varijanse (ANOVA) potvrđena je značajnost razlika: s obzirom na vrstu nastave na subskali uočavanja i razumijevanja emocija (URE), s obzirom na starosnu dob na subskali regulacije i upravljanja emocijama (RUE) među ispitanicima starosne dobi 25–34 godine i onih sa 45 i više godina, te na subskali izražavanja i imenovanja emocija (IIE) s obzirom na razliku starosne dobi i dužine radnog staža između nastavnika s ovom razlikom u intervalu 25–34 godine i onih s ovom razlikom od 45 i više godina.

Sindrom profesionalnog sagorijevanja,kao psihološki sindrom, uveden jeu psihološku literaturu i klasifikacijskepreglede sedamdesetih godina prošlogstoljeća i od tada su izvršena brojnaistraživanja prisustva simptoma ovogsindroma u raznim pomažućim profesijama.Ovo empirijsko istraživanje bavise profesionalnim sagorijevanjem u nastavničkojprofesiji, a obuhvata mjerenjeizraženosti tri skupine simptoma:emocionalne iscrpljenosti (EE), depersonalizacije(DP) i osjećaja profesionalnekompetentnosti (PA). Istraživanje jeobavljeno na uzorku od 353 nastavnikaosnovnih i srednjih škola standardiziranimUpitnikom profesionalnog sago-rijevanja (MBI). Testiranje značajnostirazlika između aritmetičkih sredina ukupnogrezultata na svakoj od tri subskalevršena je s obzirom na spol, školskuspremu, vrstu posla, vrstu škole i godineradnog iskustva ispitanika, kao kriterijskevarijable. Ni po jednom od ovih kriterijanisu se pokazale značajnim razlikearitmetičkih sredina na skali PA, dokse statistički značajnom pokazala razlikana dimenziji EE jedino s obzirom navrstu nastave i godine radnog iskustva.Na dimenziji depersonalizacije (DP) pokazalase statistički značajnom razlikaaritmetičkih sredina po svakom od kriterijaosim s obzirom na radno iskustvoispitanika.